کنفوسیوس گفته است

 آنها که آرزومندند آدمیت خود را بپرورانند نخست ذهن خود را اصلاح مى کنند.

  آنها که خواستار اصلاح ذهن خویش اند ، نخست به صمیمیت نیات خود مى پردازند.

  آنان که خواهان صمیمیت نیات خویشتن اند ، نخست دانش خود را بسط مى دهند.

  گسترش دانش بسته به بررسى امور است. چون دانش گسترش یابد ایمنى نیت به دست مى آید.

  و چون ذهن اصلاح شود ، آدمیت پرورانده مى شود.

  به اعتقاد او وحدت همه ى چیزها در پیوند دو قطب مقابل ایثار خویشتن و خویشتن دوستى که یکى است ،هستند.

او محتاطانه از وضع کردن قاعده اجتناب مى کرد، زیرا که معتقد بود هیچ عقیده اى که شخص دیگرى مقرر کرده باشد نمیتواند انسان را از وظیفه ى تفکر فردى معذور دارد.