باشد که من درتلاش براى رساندن بالاترین یاریها به همه ى زیوندگانى که ادراک دارند، همواره آنان را گرامى دارم.
باشد که در پیوند با دیگران خود را از همه پست تر شمرده و در ژرفاى دلم، آنان را از خود برتر دانم.
باشد که در همه حال ذهن خویش را وارسى کرده و همین که وهم و دروغ بدان راه یافت و مرا و دیگران را به خطر افکند، استوارانه با آن رویارویى کرده و دورش سازم.
باشد هنگامى که به شروران برخوردم و فشار غم و گناه خشونت بار دلم را به درد آورد ، این نادران را،چنان که گویى به گنجینه اى باارزش دست یافته ام،گرامى دارم و به ایشان مهرورزم.
باشد هنگامى که دیگران از روى رشک یا بدرفتارى و ناسزاگویى و ماننداین ها با من برخورد کردند ،رنج شکست را به جان خریده و پیروزى را پیشکش ایشان سازم.
باشد که هرگاه به کسى درنهایت نیکخواهى یارى رساندم و او مرا به سختى رنج داد و آزرد ،به او چون پیر راهنماى متعالى خویش بنگرم.
باشد که از هر راهى که امکانپذیر باشد، به همه ى مادرانم بهره رسانده و به ایشان نیکبختى ارزانى دارم، باشد که در نهان رنج و تیره بختى مادران را به خود پذیرم.
باشد که از همه ى وابستگی ها برکنار مانده و از رنج کشیدن رها گردم.
راه این است: نوع دوستى بى پایان