عوامل ، نه علت!
کنترل ذهن
از موارد منفى مضر براى خود فرد و جامعه
(القائات و وسوسه هاى جن و انس)
داشتن آرامش درونى و روانى
تمرکز حواس
اینکه هر کارى که انجام مى دهى در همان لحظه تمام توجهت معطوف به آن کار باشد
تفکر در تصمیمات و کارها و مسائل و مشکلات
داشتن هدف و علاقه و عاطفه و وجدان در زندگى
(عشق)
بردبارى :
صبر و شکیبایى و تاب و تحمل داشتن
روحیه خستگى ناپذیرى و پیگیرى
جستجوى لذت والاتر و ناب و اطمینان و یقین و امنیت
دوباره و دوباره روح آدمى خود را به خود فرا مى خواند از تمام شریان هاى تن
زیستن در خلوت خویش ، همچنان که در خلوتى دیگر
همچنان که در زندگى اى دیگر ، همچنان که در این زندگى
تا آن جا که مى تواند ، با رهایى روح از زنجیر تن
رساله فایدون
چون قلم اندر نوشتن مى شتافت
چون به عشق آمد قلم در خود شکافت
عقل در شرحش چو خر در گل بخفت
شرح عشق و عاشقى هم عشق گفت
از براى حق صحبت سال ها
بازگو حالى از آن خوش حال ها
تا زمین و آسمان خندان شود
عقل و روح و دیده صد چندان شود
آنها که آرزومندند آدمیت خود را بپرورانند نخست ذهن خود را اصلاح مى کنند.
آنها که خواستار اصلاح ذهن خویش اند ، نخست به صمیمیت نیات خود مى پردازند.
آنان که خواهان صمیمیت نیات خویشتن اند ، نخست دانش خود را بسط مى دهند.
گسترش دانش بسته به بررسى امور است. چون دانش گسترش یابد ایمنى نیت به دست مى آید.
و چون ذهن اصلاح شود ، آدمیت پرورانده مى شود.
به اعتقاد او وحدت همه ى چیزها در پیوند دو قطب مقابل ایثار خویشتن و خویشتن دوستى که یکى است ،هستند.
او محتاطانه از وضع کردن قاعده اجتناب مى کرد، زیرا که معتقد بود هیچ عقیده اى که شخص دیگرى مقرر کرده باشد نمیتواند انسان را از وظیفه ى تفکر فردى معذور دارد.
رنج از رنگ مى آید...
کشمکش حاصل آرزوست ،آرزوست که شهوت و نفرت و وابستگى مى آورد.
رهایى از خواسته ها ضرورى است، زیرا جز آن نابخردى که مانع از درک حقیقت مى شود ،هیچ نیست.
همچنین خواسته دوگانگى مى آفریند که موجب جدایى ذهن و عین و سبب کشمکش میشود.
" بودا "
دنیا نیست الا سفال فانی و آخرت زر باقی است:
چون دانستی که ماهیت دنیا فساد و تباهی است و به قطع و یقین نابود میشود
چنانچه در اکنکار آمده : روزی هزاران هزار سال از اکنون آسمان ها و زمین نابود خواهند شد...
پس ازینجامعلوم گشت که همانا هرکس به دنیا دل ببندد ، به امر فاسد و فانی دل بسته و هر که از آن چشم پوشی کند به خدا و یا به آخرت و عوالم دیگر دل ببندد البته برایش بهتر است
و از برای همین در یونان قدیم فرزندان آدمی را میرندگان می خواندند ، چه آنکه هر جسمی می میرد و تباه می شود
و انسان متشکل از جسم و روح است چنانکه مى دانى
پس نفس و روحت را باش چنان که سقراط گفت
به لذایذ و علائق و آرزوهای بدنی نپرداز و بدانها بها نده ، بلکه با درون نگری به خود بیندیش .
چون مطلق عشق خواهم، به سنگ هم توانم عشق ورزیدن
از آنکه به خدا دست آویزم، معطل نمانم
